Opiekunie, te słowa są skierowane do Ciebie i dla Ciebie. Dodaj do nich własne przemyślenia. Wydrukuj je lub zapisz w komputerze. Czytaj je codziennie. Zadaj sobie pytanie, czy respektujesz te prawa wobec siebie. A może powinieneś zacząć?
Karta praw opiekunów*
Mam prawo:
- Dbać o siebie. To nie jest akt samolubstwa. To daje mi zdolność do lepszej opieki nad moim krewnym.
- Szukać pomocy u innych, nawet jeśli mój krewny może się sprzeciwić. Rozpoznaję granice własnej wytrzymałości i siły.
- Aby zachować pewne aspekty własnego życia (te, które nie obejmują osoby, którą się opiekuję) takimi, jakie by były, gdyby mój bliski był zdrowy. Wiem, że rozsądnie robię dla tej osoby wszystko, co mogę, i mam prawo robić pewne rzeczy tylko dla siebie.
- By się złościć, być przygnębionym i okazjonalnie wyrażać inne trudne uczucia.
- Być dobrze traktowanym przez osobę, którą się opiekuję.
- Odrzucać wszelkie próby mojego krewnego (świadomego lub nieświadomego) manipulowania mną przez poczucie winy, złość lub depresję.
- Szczycić się tym, co osiągam, i chwalić własną odwagę w tym, co robię, aby zaspokoić potrzeby mojego krewnego.
- Aby chronić swoją indywidualność i swoje prawo do życia dla siebie, z których będę mógł korzystać, gdy mój krewny nie będzie już potrzebował mojej pełnej lub częściowej pomocy.
- Aby oczekiwać i zażądać, aby w naszym kraju poczyniono nowe kroki w poszukiwaniu rozwiązań dla osób niepełnosprawnych fizycznie i intelektualnie i że podobne kroki zostaną podjęte w celu pomocy i wsparcia opiekunów.
- ……………………………………………
- ……………………………………………
*Karta praw opiekunów (“A Caregivers’ Bill of Rights”) została sformułowana przez Jo Horne w 1985 roku w książce CareGiving: Helping an Aging Loved One
i od tego czasu jest używana powszechnie na całym świecie jako wsparcie opiekunów osób z niepełnosprawnością.
